ක්‍රියාත්මක වන විදුලි ගාස්තු ඉහළ දැමීම ශ්‍රී ලාංකිකයන් දුක්ඛිත තත්ත්වයට පත් කරනු ඇත. මෙම වැඩිවීම ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම යටතේ ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියන 2.9 සඳහා සපුරාලිය යුතු කොන්දේසි 15න් අවසාන කොන්දේසිය බව පැහැදිලිය.
ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සම්බන්ධ කාරණා සම්බන්ධයෙන් රජයේ උපදේශකයෙකු වන මහාචාර්ය ශාන්ත දේවරාජන් පවසන්නේ , “ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලට දැනටමත් ඉන්දියාවෙන් සහ පැරිස් ක්ලබ් ණය හිමියන්ගෙන් මූල්‍ය සහතිකයක් ලැබී ඇති බැවින් චීනයෙන් මූල්‍ය සහතිකයක් ලැබෙන්නේ නම්, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ කළමනාකාරිත්වය විසින් විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම වැඩසටහන ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලය වෙත ඉදිරිපත් කරනු ඇත.” යනුවෙනි.
ඔවුන්ට චීනයෙන් මූල්‍ය සහතිකයක් නොලැබුණහොත්, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ නිල හිඟ මුදල් ප්‍රතිපත්තිය යටතේ, වැඩසටහන මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කිරීමට තවමත් හැකි වනු ඇත, මන්ද නිල හිඟ මුදල් ප්‍රතිපත්තිය අනුව නිල ණය හිමියන්ගෙන් සියයට 50 ක් සහය දක්වන්නේ නම් වැඩසටහන ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලය ඉදිරිපත් කිරීමට හැකියාව පවතින බැවිණි . චීනය ලබාදී ඇති ණය ප්‍රමාණය ශ්‍රී ලංකාවේ විදේශ ණය වලින් සියයට 50කට වඩා අඩු ප්‍රමාණයකින් සමන්විත වන අතර තවමත් මූල්‍යමය සහතිකයක් ලබා දී නොමැති එකම ණයහිමියා චීනය වන බැවින්,වැඩසටහන ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලය ඉදිරිපත් කිරීමට හැකියාව පැවති. ”
මහාචාර්ය දේවරාජන් ප්‍රකාශ කළේ, “අපේක්‍ෂාවන් යහපත් යැයි මම සිතමි. “චීනයේ වසර දෙකක සහනය ඇත්තෙන්ම සාදරයෙන් පිළිගන්නා නමුත් ශ්‍රී ලංකාවට සිය ණය බර අඩු කර ගැනීම සඳහා ඊට වඩා වැඩි යමක් අවශ්‍ය වනු ඇත” යනුවෙනි.
අනෙක් අතට, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සැප්තැම්බර් මාසයේ කාර්ය මණ්ඩල මට්ටමේ ගිවිසුමට එළැඹුණු දා සිට කියා සිටියේ, විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම සඳහා කිසියම් මණ්ඩල අනුමැතියකට පෙර ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම හෝ ණය තිරසාරභාවය සාක්ෂාත් කරගත යුතු බවයි.
මෙම ප්‍රකාශයන් සාමූහිකව දෙස බලන විට, ඉදිරි සති කිහිපය තුළ ණය ගෙවීමේ ප්‍රතිඥාවක් හෝ චීන ස්ථාවරයේ වෙනසක් සිදු නොවන්නේ නම්, ඉදිරි සති කිහිපය තුළ විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම සඳහා ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ විධායක මණ්ඩලයේ අනුමැතිය ලැබීම යථාර්ථවාදී නොවන බව පෙනේ.
ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ කොටස් හිමියන්ට, නිල ණයහිමියෙකු විසින් වැඩසටහන අතරතුර හිඟ මුදල් ගෙවීමට ණයගැතියාට අවසර දෙන බව පිළිගත හැකිය, නමුත් එය පසුකාලීනව ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලට සහ වැඩසටහන අතරතුර බෙදා හරින ලද අනෙකුත් ණය හිමියන්ගේ අරමුදල් සමඟ ආපසු ගෙවීමේ අවදානම වැඩි කරයි.
මෙවැනි තත්ත්වයක් සුරිනාම් හි ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ වැඩසටහන තුළ සිදු වී ඇත. එබැවින් ශ්‍රී ලංකාවේ තුළ නැවත මෙවැනි සිදුවීමක් අපේක්ෂා කළ නොහැකි ය. ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සමඟ ගනුදෙනු නොකළහොත්, ශ්‍රී ලංකාවට එහි විදේශ සංචිත ඉහළ නැංවීම ඉතා දුර බව පෙනේ.
